Moord door vergiftiging komt al sinds mensenheugenis voor. Planten zoals ik, die in grote concentraties dodelijk zijn, spelen daarbij vaak een hoofdrol.
In 1311 bijvoorbeeld, stierf Cangrande della Scala, de beschermheer van de dichter Dante Alighieri, op 38-jarige leeftijd een mysterieuze dood.
Geruchten over vergiftiging doken meteen op en toen hij in 2004 werd opgegraven werden er inderdaad giftige concentraties digitalisglycosiden aangetroffen in al zijn organen. Was het een overdosis? Was het moord?
Ook nu nog zou Netflix hele true crime-series over mij kunnen maken.
Zo had ook één van de bekendste Amerikaanse seriemoordenaars, Charles ‘de engel des doods’ Cullen, mijn toxische kant ontdekt.
Charles was een verpleger die in meerdere ziekenhuizen en verpleeghuizen in New Jersey en Pennsylvania werkte. Hij leed aan een psychische aandoening en stond bekend om zijn ‘grillige’ gedrag.
Dat bleek nogal een understatement. Na zijn arrestatie in 2003 werd de barbaarse broeder verantwoordelijk gehouden voor meer dan vierhonderd doden.
Het middel dat hij voor de meeste moorden gebruikte? Digoxine, oftewel: mij!