Ook in het stilleven van Rachel Ruysch, een zeldzame vrouwelijke Hollandse meester en dochter van de beroemde Amsterdamse professor in de anatomie en plantkunde Frederik Ruysch, kom ik voor. ‘Vaas met bloemen’, heet het.
Daarop is een boeket te zien dat zijn beste tijd wel heeft gehad. De bloemen hangen slap en beginnen te verkleuren.
Uit het midden van het boeket is een bloem weggeknipt, waardoor een lege plek is ontstaan. Dat moet echt net zijn gebeurd, want het bloemsteeltje drupt nog na.
De druppels vallen op grote papaverbladeren, waarvan ze langzaam naar beneden glijden. Het is zeer waarschijnlijk dat ik, de grote rode slaapbol, berucht om mijn korte bloeitijd, de weggeknipte bloem ben.
